Woordkunstenaar en spoken word artist Lev Avitan hoorde de gesprekken tijdens het Duurzaamheidscafé op 11 juni 2023 aan, en droeg een wrap-up voor in het pop-up bos voor LUX Nijmegen. Thema: ‘Diep weten: de cruciale kennis van inheemse gemeenschappen’
Eén wereld
Eén wereld, met vele werelden in zich
Elk met eigen taal, eigen kennis, eigen inzicht
Elk met eigen spirits, eigen gebruiken, eigen kleding
Elk op eigen wijze eigen, maar toch elk met elkaar in verbinding
Elke wereld, weer een wereld met eigen waarden
Je zou hopen dat elke wereld gelijk naast elkaar staat,
maar helaas niets is minder waar
Er is één wereld, een moderne, met diep in zijn kern
Een samenhang van waarden die ons niet verder brengt
Opgebouwd uit systemen van toe-eigening, begrenzen, wegduwen van alles wat niet op je lijkt. Steeds maar moeten uitbreiden en groeien, en zo al het andere tot extinctie drijft
Een wereld van individuen, losse monaden
Waar het niet vanzelfsprekend is dat we tot elkaar in relatie staan
Waar we worden gevraagd, door reclames overal
Om steeds maar te kopen, consumeren, en zo houden we deze wereld hier in stand
Een wereld waar vrijwel al het geld in rondgaat
gebruikt om steeds meer en meer uit de gronden te onttrekken
En waar vrijwel niets van dat geld gaat naar de beschermers
Beschermers met wie we een wereld delen, maar die een eigen wereld bewonen
Een bedreigde wereld, met hun kennis bijna verloren
Kennis wat vanuit de moderne wereld niet eens gezien wordt als een echte vorm van weten
Maar ook kennis, dat anders dan deze wereld, als uitgangspunt heeft: leven
Een wereld dat gaat om regeneratie en voeden.
Een wereld dat gaat om helen, en verzorgen van de natuur als moeder
Een wereld van alleen gebruiken wat je nodig hebt en weer teruggeeft
Een wereld van leren door te observeren van wat er om je heen leeft
Wat kan de moderne wereld leren van inheemse werelden en wat voor hen bestaat als feit?
Wat kunnen we leren van vierhonderd woorden van wederkerigheid?
Kunnen we leren relateren, zonder te koloniseren, zonder eigen te maken,
Maar de wereld van de ander van de ander te laten. En als al die werelden dan evenwaardig waren. Is onze wereld dan bereid grond terug te geven, geld, en delen we dan evenredig de zorg voor de aarde
Kunnen we dan ook eindelijk samenzijn in alle andersheid
Bij elkaar aanvullen wat we missen
Leren we dan te delen wat we hebben
Opdat we allen eigen mogen dansen op hetzelfde wereldse ritme